Zaparcie wbrew temu co myślą ludzie, są dość dużym problemem. Bagatelizowanie ich może mieć różne konsekwencje. Z tego rodzaju problemem zmaga się około 1/3 społeczeństwa. Przyczyn zaparć może być bardzo wiele. To jak często się wypróżniamy jest kwestią indywidualną. Im dłuższe są odstępy między wypróżnieniami tym bardziej stolec w organizmie staje się twardszy, co wiąże się z tym, że jest on trudniejszy do wydalenia. Przyczyny zaparć mogą być różne. Są to nie tylko choroby, ale również zaburzenia metabolizmu czy zmiany polekowe. Do różnych przyczyn zaparć należą: choroby jelita grubego, choroby odbytu i odbytnicy, choroby obwodowego układu nerwowego, choroby metaboliczne, choroby układu endokrynnego. Ale również: zbyt mała ilość spożywanej wody, zmiana dotychczasowych nawyków żywieniowych, brak aktywności fizycznej, stres, spożywanie za dużo nabiału, nadużywanie różnych środków przeczyszczających, depresja czy ciąża.
Powikłania po zaparciach
Jak po wielu nie leczonych chorobach, również po nieleczonych zaparciach mogą wystąpić powikłania. Są to na przykład hemoroidy, czy przepuklina, która pojawia się na skutek nadmiernego parcia. Może pojawić się również zespół jelita drażliwego. Do lekarza należy zgłosić się, jeśli: zaparcia pojawiły się pierwsze raz, w stolcu pojawia się krew, problemy z defekacją trwają dłużej niż 2 tygodnie, występuje utrata masy ciała, wypróżnianiu towarzyszy duży ból.
Jak więc uniknąć zaparć?
Z każdym pacjentem zgłaszającym się do lekarza jest na wstępie zbierany wywiad. Dodatkowo każdy lekarz będzie chciał, aby pacjent wykonał badania takie jak na przykład: badania laboratoryjne krwi: OB, CRP, morfologia krwi, jonogram, poziom glukozy, kreatyniny, mocznika i TSH, badanie kału na krew utajoną, badania endoskopowe i radiologiczne: kolonoskopia, zwłaszcza u osób po 50 roku życia ze współistniejącymi objawami alarmowymi, pasaż przewodu pokarmowego, manometria odbytnicy i odbytu – pozwala ocenić pracę mięśni odpowiedzialnych za defekację, biopsja.
Absolutnie konieczne jest również badanie przez kiszkę stolcową. Pozwala ono wykryć ok. 2/3 nowotworów odbytnicy. Po badaniach najczęściej zaleca się: spożycie minimum 2 litrów niegazowanej wody dziennie, wypijanie 1 szklanki przegotowanej ciepłej wody przed posiłkiem, jedzenie posiłków często, ale w małych objętościowo ilościach, spożywanie 2 łyżek otrąb dziennie, ograniczenie spożycia ziemniaków, ryżu, pieczywa, czy też spożywanie suszonych owoców.
Jeśli chodzi o leki przeciw zaparciom to korzysta się z takich ziół jak: nasiona i okrywy nasienne babki płesznik , senesu, aloesu, kruszyny, rzewienia. Można również stosować olej parafinowy, leki zmiękczające masy kałowe i środki pobudzające pracę jelita grubego. Bardzo ważna jest także odpowiednia dieta bogato-resztkowa na przykład: warzywa, owoce, soki, razowe lub żytnie pieczywo i aktywność fizyczna.
Najczęściej jednak okazuje się, że przyczyną zaparć jest po prostu zbyt wolne poruszanie się stolca przez nasz układ trawienny.
